مواجهه صوری با راهبری‌ها و رهنمودهای رهبر انقلاب از فرصت ­سوزی‌های حسرت‌آفرین است. از سالی که رهبر معظم انقلاب نام «وجدان کار و انضباط اجتماعی» را بر روی سال قرار دادند تا امسال که «تولید: پشتیبانی‌ها؛ مانع­‌زدایی‌ها» را برگزیدند، تقریباً تلاش کردند هرسال با هر شعار، مختصات یکی از نقاط رسیدن به یک کشور قوی با یک اقتصاد قوی و مستحکم را ترسیم کنند.حال باید چرائی این انتخاب و بعدازآن الزامات و ملاحظاتی که برای مؤثر شدن این نام در پی دارد را فهمید تا از برخورد شعاری با این عناوین فاصله گرفت.

بار دیگر عنوان سال به نام تولید ملی سکه خورد.در دهه ۹۰، نیمی از شعارهای سال به مسئله تولید ملی و حمایت از آن با هدف شکوفایی و گشایش اقتصادی اختصاص یافت.متأسفانه در این دهه، تقویت بنیه تولیدی کشور بیش از میدان سرسخت واقعیت، در کلام و سخن ظهور و بروز یافت؛ حال‌آنکه تقویت تولید، بیش و پیش از هر چیز نیازمند تغییر نگاه‌ها به مقوله تولید است.اما در دهه‌ای که بیش از نیمی از عناوین سال، به نام تولید ملی بود، کدام نگرش به تولید، مقصر این وضعیت است؟

هنوز عمر انقلاب اسلامی به دو سال نکشیده بود که جنگ نظامی شروع شد. دنباله اش فرهنگ شد زمینه تهاجم. دیدند طرفی نبستند؛ سیاست را حوزه اصلی قرار دادند. جواب نگرفتند؛ به اقتصاد روی آوردند. سال هاست که در جنگ هستیم و اقتصاد زمین جنگیدن است. در معرکه اقتصاد، همان روحیه ای را نیاز داریم که جنگ های سابق را به دنیایی کشاند که معیارها و شاخص ها و محاسباتش برای دشمن ناشناخته بود. روحیه ای که در سرچشمه ای به نام هیئات حسینی می جوشید و شکل می گرفت.

رهبران حکیم انقلاب اسلامی، امام‌خمینی (ره) و امام‌خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در دوره چهل ساله حیات انقلاب، با خلق و وضع کلمات و مفاهیم، نظریه مبنای خود را برای حراست، صیانت و پیشرفت انقلاب اسلامی عرضه داشته‌اند، که سعی شده در این نوشته مفاهیم محوری مطرح شده از سوی ایشان در ساحت‌های گوناگون احصاء و تبیین گردد.

چند قسمتی از پخش مسابقه تلویزیونی میدون از شبکه سه سیما به موضوع توسعه کسب‌وکارهای خرد می‌گذرد. شرکت‌کنندگان بایستی ایده‌ی خود را در مقیاس کوچک تولید و اجرا کرده باشند و افرادی که تنها ایده‌ی تولید و یا خدمات را داشته باشند نمی‌توانند در مسابقه شرکت کنند و به این صورت است که شرکت‌کننده برتر از نظر هیئت‌داوران و تماشاگران تأمین مالی می‌شود.

بحران مالی آسیای جنوب شرقی برای این کشورها روشن کرد که باید برای مدیریت بحران‌ها و شوک‌های اقتصادی، سیاست‌های سالم اقتصاد کلان داشته باشند. باید کسری بودجه را مهار کنند. باید تورم خود را مهار کنند. باید بر نظام بانکی خود نظارت کنند. به کسری موازنه پرداخت‌ها، رسیدگی کنند. اتکاء به وجوه خارجی را مهار کنند. ذخیره کافی داشته باشند. سیاست‌های محتاطانه کلان داشته باشند، چارچوب نظارت بانکی خود را تقویت کنند و مقررات مالی خود را بازنگری کنند. این‌ها همه زمینه‌هایی بود که باعث شد این‌ها به اقتصادهای مقاوم، تبدیل شوند...این تجربه می‌تواند به طراحی "چگونگی اقدام و عمل" در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در کشورمان کمک کند.